سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که با سرقت ادبی رابطه مشکلی داشته است. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
ممکن است مقالات علمی به طرق مختلف حاوی سرقت ادبی باشند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. همچنین زمانی که محقق از تصویر یا شکلی بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده می کند، امکان سرقت مستقیم وجود دارد. برای محققین، اعتبار مناسب همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. این ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است دستنوشته شما رد شود.
خود سرقت ادبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، مانند ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه منتشر شده است، یا استفاده از داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه خطی دیگر. یک خط قبلاً منتشر شده استفاده شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محقق باید اطمینان حاصل کند که آثار منتشر شده قبلی آنها به درستی استناد شده و در صورت لزوم مجوز گرفته شده است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
هنگامی که شخصی از اثر دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد، به آن سرقت ادبی ترجمه می گویند. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
سرقت ادبی ترجمه از طرق مختلفی امکان پذیر است، از جمله استفاده از مطالب نویسندگان دیگر به عنوان الگو، تغییر چند کلمه و جمله بدون تغییر ایده اصلی و جایگزینی مترادف.
در هنگام ارائه ایده ها و آثار دیگران، ضروری است که محققان به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با ترکیب منابع مختلف بدون ارجاع مناسب، سرقت علمی موزاییکی انجام می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. پژوهشگر باید در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به درستی استناد کرده و به درستی نمایش دهد.
پیامدهای سرقت ادبی در نشریات علمی
مقالات علمی می توانند به شدت تحت تأثیر سرقت ادبی قرار گیرند. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. دانشمندانی که نسخه های خطی آنها رد شده است نیز ممکن است بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه کارشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز می توانند در آینده شغلی خود را محدود کنند.
پیامدهای قانونی
کپی کردن آثار دیگران غیرقانونی است و اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند می توانند مدرک تحصیلی خود را باطل کنند. در نتیجه، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت آسیب ببیند. اگر مدرک باطل شود، می تواند فرصت های آینده را محدود کند و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
MSRT (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) اقدامات متعددی را برای پیشگیری و مقابله با سرقت علمی انجام داده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم می شوند ممکن است مدرک تحصیلی خود را از دست بدهند که پیامدهای مهمی بر آینده شغلی و آینده آنها خواهد داشت.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که به سرقت ادبی متهم شده اند از انجام تحقیقات معلق شوند. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است به دلیل نقض قوانین کپی رایت با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از روش‌های پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. در نتیجه، گزارش‌های سرقت ادبی تولید می‌شوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کنند. مربیان و ناشران از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دستنوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly می‌توانند به شما در بررسی اشتباهات املایی و دستوری و همچنین تشخیص سرقت ادبی کمک کنند. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape ابزاری است که سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده تشخیص می دهد. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی به طور منظم برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate بررسی می شوند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان اغلب از DupliChecker استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی با چه ابزاری انجام می شود؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. بررسی دقیق دستنوشته، داوران را قادر می‌سازد تا سرقت‌های ادبی مستقیم، سرقت ادبی و سایر اشکال سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. بر اساس شباهت بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده، این نرم افزار گزارش سرقت ادبی تولید می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولا از ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. در بررسی یک دستنوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
روش های پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای محققین مهم است که هنگام نوشتن مقالات علمی از دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها پیروی کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. این مقاله شامل فهرست منابع در پایان و همچنین نقل قول های درون متنی است. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
چندین سبک از استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که با سبک استناد مورد نیاز در رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. هنگامی که محققان از چک‌کننده‌های سرقت علمی استفاده می‌کنند، می‌توانند هرگونه سرقت ادبی را قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
محققان باید به زبان خودشان ترجمه کنند و هنگام ترجمه از ساختار جمله خود استفاده کنند. علاوه بر این، نویسندگان باید یک فهرست مرجع و یک استناد درون متنی برای اعتبار صحیح نویسنده اصلی داشته باشند.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی حق دارند از آثار خود تحت قوانین کپی رایت محافظت کنند. تحقیق باید مطابق با قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن انجام شده است منتشر شود. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. محقق ممکن است برای استفاده از آثار یا فرم های خاص در برخی موارد به اجازه نیاز داشته باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
اجتناب از سرقت ادبی هنگام نوشتن مقالات علمی با استفاده از کلمات خود ضروری است. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. در مورد نقل قول مستقیم، باید به درستی استناد شود و در داخل گیومه قرار گیرد. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
برای مقالات علمی، حفظ سوابق دقیق منابع ضروری است. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله، کار خود را بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی جرمی جدی در جامعه علمی با عواقب جدی از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک است. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققین باید بدانند که چه نوع سرقت ادبی وجود دارد، عواقب سرقت علمی و بهترین روش ها برای جلوگیری از آن وجود دارد.
از نقل قول های مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را درک کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق را نگه دارید و قبل از ارسال، کار خود را با دقت بررسی کنید.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، مسئولیت تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی را بر عهده دارند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.